భారతీయ దేవాలయాలు మన దేశం యొక్క సాంస్కృతిక, ఆధ్యాత్మిక నిర్మాణంలో అపారమైన ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉన్నాయి. ఈ దేవాలయాలలో వాస్తుశిల్పం మన దేశ సాంస్కృతిక వారసత్వం, క్లిష్టమైన హస్తకళ మరియు మత సంప్రదాయాలకు ప్రతిబింబం. భారతీయ దేవాలయాల ప్రాముఖ్యత మరియు వాటి నిర్మాణ సౌందర్యం గురించి చెప్పుకోవాలంటే అది అనంతం అని చెప్పవచ్చు. ఈ రోజు ఈ వీడియోలో మన దేశం గర్వించ దగిన దేవాలయాలలో ఒకటైన మదుర మీనాక్షి ఆలయం గురించి చెప్పుకుందాం.
భారతీయ దేవాలయాల నిర్మాణ సౌందర్యం
మన భారతదేశంలోని వేరు వేరు ప్రాంతాలలో ఉన్న దేవాలయాలలో మనకు ఎన్నో విభిన్న రకాలయిన నిర్మాణాలు కనిపిస్తాయి. వీటిని ఆయా ప్రాంతాలను పాలించిన రాజులు, వారి ఆస్థాన శిల్పుల శిల్పకళా నైపుణ్యానికి నిదర్శనం. వీటిలో ముఖ్యమయినవి ముందుగా క్లుప్తంగా…
దక్షిణ భారతదేశంలో ప్రధానంగా కనిపించే ద్రావిడ దేవాలయాలు, ఎత్తైన గోపురాలు, క్లిష్టమైన చెక్కడాలు మరియు విస్తృతమైన మండపాలు కలిగి ఉంటాయి. మదురైలోని మీనాక్షి దేవాలయం మరియు తంజావూరులోని బృహదీశ్వర దేవాలయం ఇందుకు మంచి ఉదాహరణలు.
ఇదే విధంగా ఉత్తర భారతదేశంలో ఉన్న నగారా దేవాలయాలలో కనిపించే శిఖరాలు, మండపాలు మరియు శిల్పాలకు పెట్టింది పేరు. వీటిలో ఖజురహో గ్రూప్ ఆఫ్ మాన్యుమెంట్స్ ఒక ప్రధాన ఉదాహరణ. ఇస్లామిక్ పాలన చరిత్ర కలిగిన ప్రాంతాలలో, భారతీయ మరియు ఇస్లామిక్ నిర్మాణ శైలుల కలయికను ప్రదర్శిస్తాయి.
ఉదాహరణకు ఢిల్లీలోని కుతుబ్ మినార్ కాంప్లెక్స్. ఇంకా ఎల్లోరాలోని కైలాస దేవాలయం హేమాడ్‌పంతి వాస్తుశిల్పానికి అద్భుతమైన ఉదాహరణ. ఇక హొయసల ఆర్కిటెక్చర్ ప్రధానంగా కర్ణాటకలోని దేవాలయాలలో కనిపిస్తాయి. బేలూరులోని చెన్నకేశవ దేవాలయం మరియు హళేబీడులోని హొయసలేశ్వర దేవాలయం హోయసల శిల్పకళకు అద్భుతమైన ఉదాహరణలు.
వీటిలో ముందుగా చెప్పుకున్న ద్రావిడ నిర్మాణ శైలి ఎంతో విశిష్టమయినదని మన పెద్దలు చెబుతారు. అందుకు ప్రత్యక్ష ఉదాహరణ మీనాక్షి దేవాలయం. తమిళనాడులోని మదురైలో ఉన్న మీనాక్షి అమ్మన్ ఆలయం దాని నిర్మాణ వైభవం మరియు మతపరమైన ప్రాముఖ్యతకు మాత్రమే కాకుండా దానితో ముడిపడి ఉన్న అనేక ఇతిహాసాలు, అద్భుతాలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. ఈ ఆర్టికల్ లో వాటి గురించి వివరంగా తెలుసుకుందాము.
మీనాక్షి మరియు సుందరేశ్వరుల దైవిక వివాహం
ఈ ఆలయంలో శివుడు సుందరేశ్వరర్ గాను, పార్వతీ దేవి మీనాక్షి అమ్మన్ గాను దర్శనమిస్తారు. మీనాక్షి ఆలయం చుట్టూ ఉన్న అత్యంత ప్రసిద్ధ పురాణాలలో ఒకటి మీనాక్షి మరియు లార్డ్ సుందరేశ్వరర్ యొక్క దైవిక వివాహం.
మూడు స్తనములతో జన్మించిన మీనాక్షి పరమశివుడిని వివాహమాడాలని సంకల్పించిందని చెబుతారు. ఆలయంలో అతనిని కలుసుకున్న తర్వాత, ఆమె మూడవ రొమ్ము అదృశ్యమైంది, ఇది ఆమె విధి యొక్క నెరవేర్పును సూచిస్తుంది. తమిళులు వీరి దైవిక కలయికను ‘వార్షిక చితిరై’ పండుగ గా జరుపుకుంటారు.
పురాణాలను పక్కన పెడితే, ప్రస్తుతం ప్రజలు బలంగా నమ్మే ఈ మీనాక్షి అమ్మవారి కథ ఏమిటి? ఆమెకు గుడి ఎవరు కట్టారు, దండయాత్రలను ఈ గుడి ఎలా తట్టుకుంది అనేవి ఇప్పుడు తెలుసుకుందాము.
మీనాక్షి అమ్మవారు నివసించిన కాలం ఎవరికీ తెలియదు, కానీ హిందూ మతం దక్షిణ భూభాగంలోకి ప్రవేశించడానికి ముందు ఇది ఖచ్చితంగా జరిగింది అని చెబుతారు. మీనాక్షి కథ పాండ్య రాజు మలయధ్వజ పాండియన్ మరియు రాణి కాంచనమాల పాండియన్‌తో ప్రారంభమవుతుంది, ఈ దంపతులు ఒక మగ బిడ్డను కనాలని కోరుకున్నారు, కానీ వారికి ఒక ఆడ శిశువు జన్మిస్తుంది. ఆమె కళ్ళు ఎంతో ఆకర్షణీయంగా ఉంటాయి, ఎంతో సంతోషించిన ఆ దంపతులు ఆమెకు “మీనచ్చి” అని పేరు పెట్టారు.
తమిళంలో మీనచ్చి అంటే… మీన్ – అంటే ‘చేప వంటి కన్నులు గల’; అచ్చి – అంటే పాలన అని అర్ధం. వాడుకలో మీనచ్చి ఇప్పటి మీనాక్షిగా పిలవబడుతోంది.
మీనచ్చి ధైర్యవంతురాలైన అమ్మాయి మరియు అబ్బాయిల కోసం ఉద్దేశించిన విషయాలను నేర్చుకోవడంలో ఆమె చాలా ఆసక్తిగా ఉండేది, ఆమె ధైర్యానికి ప్రజలు ఎంతగానో ఆకర్షితులయ్యారు.
ఒకరోజు మీనాక్షి తండ్రి మలయద్వాజ పాండియన్ అనారోగ్యంతో మరణించాడు, యువ మీనాక్షి రాణిగా మారి, ఉత్తర భారతదేశానికి వెళ్లి విజయాల యాత్రను ప్రారంభించింది. తన సైన్యానికి నాయకత్వం వహించి, అనేక రాజ్యాలను జయించిన తర్వాత, యోధురాలు అయిన ఈ రాణి హిమాలయాలలోని స్వర్గానికి చేరుకున్నప్పుడు, అక్కడ స్వర్గంలో కూడా యుద్ధం చేసింది. అయితే అక్కడ తన శక్తి సరిపోక, తప్పని పరిస్థితులలో అక్కడ రాజుగా ఉన్న సుందరీశ్వరుని సహాయం తీసుకొని యుద్ధం గెలుస్తుంది. ఈ క్రమంలో వారిద్దరూ ప్రేమలో పడ్డారు.
సుందరీశ్వరుడు మీనచ్చిని మధురైకి తిరిగి వెళ్లి అతని కోసం వేచి ఉండమని చెప్పాడు. ఎనిమిది రోజుల తర్వాత అక్కడికి చేరుకుని మీనాక్షిని తిరుకల్యాణం అనే అద్భుతమైన వేడుకలో వివాహం చేసుకున్నాడు. వారి వివాహం తరువాత సుందరీశ్వరుడు మరియు మీనచ్చి మధురైని విడిచిపెట్టి సుందరేశ్వరుడు నివసించే హిమాలయాలకు తిరిగి వెళ్లారు అని, అప్పుడు మదురై ప్రజలు ఆమె జ్ఞాపకార్థం ఒక విగ్రహాన్ని నిర్మించారు అని కథ.
ఆ తర్వాత దక్షిణ భూభాగంలో హిందూమతం పూర్తిగా విస్తరించినప్పుడు, ఈ విగ్రహాన్ని మీనచ్చి దేవాలయంగా మార్చారు అని చెబుతారు.
కొన్ని సంవత్సరాలకు పాండ్యులు ఢిల్లీ సుల్తాను చేతిలో యుద్ధంలో ఓడిపోతారు. అప్పుడు సుల్తాను వారు ఈ నగరం నుండి ఎంతో బంగారాన్ని, ఎన్నో విలువయిన ఆస్తులను దోచుకున్నారు. ఈ క్రమంలో వారు మీనాక్షిఆలయాన్ని కూడా పూర్తిగా పడగొట్టారు. అయితే ఆ విగ్రహాన్ని మాత్రం ఎటువంటి నష్టం కలిగించకుండా విడిచిపెట్టారు. అప్పటినుండి ఐదు సంవత్సరాలకి నాయకులు సింహాసనంలోకి వచ్చాక వారు ఆలయాన్ని ప్రస్తుత రూపంలోకి పునర్నిర్మించారు.
ఆ సమయంలో శైవులు మరియు వైష్ణవులు తామే గొప్ప అని తగువులాడుకున్నారు. అప్పటి రాజు అయిన తిరుమలై నాయకర్ అజఘర్ అంటే… విష్ణుమూర్తిని మీనచ్చికి సోదరుడని మధురై ప్రజలకు బలంగా తెలియజేశాడు. ఇలా ఎన్ని గొడవలు జరిగినా, అమ్మవారి విషయంలో మాత్రం అందరూ కలిసే ఉండేవారు. అప్పటి నుండి చితిరై మాసంలో అంటే ఏప్రిల్ నెలాఖరులో నుండి మే మొదటి వారం వరకు మీనచ్చి తిరుకల్యాణం పేరుతో గొప్ప ఉత్సవం నిర్వహించబడుతుంది. ఈ ఉత్సవం మదురైలో చాలా ప్రసిద్ధి చెందింది
వీరి తరువాత, నిదానంగా భారత దేశం మీద బ్రిటిష్ వారి ఆధిపత్యం పెరిగింది. వీరు ముఖ్యంగా అందరిని క్రైస్తవ మతంలో మారాలని ఒత్తిడి చేసేవారు. అయితే మదురై ప్రజలు దానికి నిరాకరించారు. కానీ కొన్ని రోజుల తరువాత మధురై నగరంలో విపరీతమైన కరువు ఏర్పడింది. అప్పుడు బ్రిటీష్ వారు క్రైస్తవ మతంలోకి మారితే ఆదుకుంటామని చెప్పి అక్కడి ఎంతోమంది ప్రజలను క్రైస్తవ మతంలోకి మారుస్తారు.
అయినా వారికి మీనాక్షి అమ్మ మీద నమ్మకం, భక్తి కొంచెం కూడా తగ్గలేదు. వారు కనీసం వారానికోసారి అయినా ఆలయాన్ని రహస్యంగా సందర్శించేవారు. తమ దేవత పట్ల ప్రజల్లో ఉన్న ఈ నమ్మకం బ్రిటిష్ వారిని ఆశ్చర్యపరిచింది. ఇక ఏమి చేయలేక వారు ఈ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకున్నారు.
ఇది కూడా చదవండి: Uncovering Chidambaram Temple’s Ancient Secrets
మీనాక్షి గుడి అద్భుతాలు
ఇక ఈ గుడికి సంబంధించిన అద్భుతాలు ఎన్నో ఉన్నాయి, వాటిలో కొన్ని ఇక్కడ మీతో పంచుకుంటున్నాను. అవి:
రోజంతా రంగులు మారే శివలింగం
ఈ ఆలయం లోపల శివునికి అంకితం చేయబడిన “సుందరేశ్వరర్ సన్నిధి” అనే గర్భగుడి ఉంది. ఇక్కడ ఉన్న శివలింగం రోజంతా రంగులు మారుస్తుందని చెబుతారు. ఇది ఉదయం కుంకుమ రంగులో, మధ్యాహ్నం సమయంలో తెల్లగా మరియు సాయంత్రం ఎరుపు రంగులో కనిపిస్తుంది అంటారు. ఈ ప్రక్రియ చాలా అద్భుతంగా ఉంటుందని చెబుతారు.
ఇంకా ఈ గుడి గోడల మీద ఈ గుడి చరిత్ర గురించి చెప్పే విశేషాలు కనిపిస్తాయని అంటారు.
పవిత్ర చేపల చెరువు
ఆలయ సముదాయంలో, “పోర్తామరై కులం” లేదా గోల్డెన్ లోటస్ ట్యాంక్ అని పిలువబడే ఒక పవిత్రమైన చేపల చెరువు ఉంది. పురాణాల ప్రకారం, ఈ చెరువులోని చేపలు స్వర్గలోక వాసుల యొక్క వ్యక్తీకరణలుగా నమ్ముతారు. ఈ చేపలకు ఆహారం తినిపిస్తే కోరిన కోరికలు నెరవేరుతాయని భక్తుల నమ్మకం.
ఎప్పుడూ ఆరిపోని అఖండ దీపం
ఆలయం లోపలి గర్భగుడిలో ఎప్పుడూ ఆరిపోని దీపం ఉంది. దానిని చల్లార్చడానికి అనేక ప్రయత్నాలు చేసినప్పటికీ, జ్వాల మెరుస్తూనే ఉంది, ఇది దైవిక శక్తి యొక్క శాశ్వతమైన ఉనికిని సూచిస్తుంది.
భారీ గోపురాలు
ఆలయ నిర్మాణం భారీ గ్రానైట్ బ్లాకుల వినియోగానికి ప్రసిద్ధి చెందింది, వాటిలో కొన్ని అనేక టన్నుల బరువు కలిగి ఉంటాయి. అయితే, ఆధునిక యంత్రాల సహాయం లేకుండా ఈ బరువైన రాళ్లను ఎలా రవాణా చేశారనే దానిపై రహస్యం ఉంది. పురాణం దైవిక జోక్యాన్ని సూచిస్తుంది. ఈ ఘనత మీనాక్షి దేవి ఆశీర్వాదానికి ఆపాదించబడింది.
ఈ గుడి లోపలకు వెళ్లి అక్కడ ఉన్న శిల్పకళ, కట్టడాలు, ఇంకా గోపురాలు చూస్తే మనం కచ్చితంగా కనీసం ఒక 1000 సంవత్సరాల కాలం వెనక్కి వెళ్ళామా అని ఆశ్చర్యమేస్తుంది.
వేయి స్తంభాల మందిరం
ఈ గుడిలోని వేయి స్తంభాల మందిరం దాని అందమైన శిల్పకళకు ప్రసిద్ధి చెందింది. మదురైలో మండే వేసవిలో కూడా ఈ మందిరం రోజంతా చల్లగానే ఉంటుంది. ఈ తేడా పరిశోధకులను కూడా అబ్బురపరిచింది. దీని నిర్మాణంలో ఉపయోగించిన పదార్థాలు మరియు ఈ హాలులో ఉష్ణోగ్రతను చల్లగా ఉంచడానికి ఉపయోగించిన పురాతన సాంకేతికతలు ప్రస్తుత శాస్త్రవేత్తలు ఇంకా అధ్యయనం చేస్తూనే ఉన్నారు.
ఈ మందిరంలో స్తంభాలను సున్నితంగా తాకినప్పుడు, అవి మధురమైన శబ్దాల శ్రేణిని ఉత్పత్తి చేస్తాయి. 19వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, ఒక బ్రిటీష్ ఇంజనీర్ ఈ రహస్యాన్ని కనుగొనడానికి ఈ స్తంభాలలో ఒకదానిని కూల్చివేశాడు. కానీ స్తంభంలో ఎటువంటి యంత్రాలు గానీ, సంగీత వాద్య పరికరాలు కానీ లేవు, ఈ శబ్ద అద్భుతాన్ని సృష్టించడానికి ఉపయోగించిన సాంకేతికతను చూసి పరిశీలకులు ఆశ్చర్యపోయారు.
వాస్తవానికి ఇక్కడ 985 స్తంభాలు మాత్రమే ప్రస్తుతం ఉన్నాయి. ఇక్కడ మనం ఒక చివర నిలబడి స్తంభం దగ్గర శబ్దం చేసినప్పుడు మన స్వరం మరో చివర అంటే… కనీసం 80 మీటర్ల కంటే ఎక్కువ దూరంలో స్పష్టంగా వినబడుతుంది. ఈ ప్రత్యేకమైన ధ్వని ప్రక్రియ శతాబ్దాలుగా సందర్శకులను ఆశ్చర్యపరుస్తోంది.
చెక్కుచెదరని శివలింగం
ఈ ఆలయంలో “ఆత్మ లింగం” అని పిలువబడే అరుదైన మరియు ప్రత్యేకమైన లింగం ఉంది. ఈ లింగం ఎప్పటికీ చెక్కుచెదరదు. ఆలయ సముదాయం మొత్తం ధ్వంసమైనా కూడా ఈ శివలింగం చెక్కుచెదరకుండా ఉంటుందని చెబుతారు. ఇది దైవత్వం యొక్క శాశ్వతమైన స్వభావానికి చిహ్నంగా భక్తులు విశ్వసిస్తారు.
ఆలయ సముదాయంలో భూగర్భ సొరంగాలు
ఇంకొక ఆశ్చర్యకరమయిన విషయం ఏమిటంటే ఈ ఆలయ సముదాయం క్రింద ఉన్న భూగర్భ సొరంగాల నెట్‌వర్క్ నగరంలోని వివిధ ప్రాంతాలకు దారితీస్తుందని ఆలయం చుట్టూ కొన్ని కథలు ప్రాచుర్యంలో ఉన్నాయి. ఈ సొరంగాలు గతంలో ఆచరణాత్మక మరియు వ్యూహాత్మక ప్రయోజనాల కోసం పనిచేశాయని చెబుతారు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, టన్నెల్ వ్యవస్థ యొక్క ఖచ్చితమైన పరిధి మరియు దాని చారిత్రక ప్రాముఖ్యత ఇప్పటికీ రహస్యంగా కప్పబడి ఉంది.
కరువును పారద్రోలిన వర్షం
ఈ ప్రాంతంలో కరువు సమయంలో, మీనాక్షి ఆలయంలో చేసిన ప్రార్థనల ఫలితంగా అద్భుతమైన వర్షాలు కురిశాయని, ఎండిపోయిన భూమి మళ్ళీ చిగురించి ప్రజలకు ఉపశమనం కలిగించిందని చెప్పబడింది. అమ్మవారి దివ్య ప్రమేయం ఉంటేనే సకాలంలో ఇలా జల్లులు కురుస్తాయని భక్తులు విశ్వసిస్తారు.
అదృశ్యమైన శిల్పి
పురాణాల ప్రకారం, ఆలయం యొక్క అసలు వాస్తుశిల్పి విశ్వనాథ నాయక్, ఆలయం యొక్క ఎత్తైన గోపురాల నిర్మాణాన్ని పూర్తి చేయడానికి ముందు రహస్యంగా అదృశ్యమయ్యాడు. ఆలయ నిర్మాణం పూర్తి కావడానికి దేవత స్వయంగా వాస్తుశిల్పి రూపాన్ని ధరించిందని నమ్ముతారు.
దేవాలయంలోని వైద్య శక్తులు
లెక్కలేనంతమంది భక్తులు మీనాక్షి ఆలయాన్ని సందర్శించిన తర్వాత అద్భుతమైన అనుగ్రహాన్ని పొందుతున్నట్లు మరియు ఆశీర్వాదాలను అందుకొంటు న్నట్లు నివేదించారు. శారీరక రుగ్మతల నుండి ఉపశమనం పొందాలన్నా లేదా కష్ట సమయాల్లో ఓదార్పు కోరాలన్నా, చాలామంది ఈ ఆలయ దేవత యొక్క శక్తివంతమైన ఆధ్యాత్మిక శక్తిని విశ్వసిస్తారు.
ఇవన్నీ ముఖ్యంగా ఈ దేవాలయం యొక్క ప్రాముఖ్యతను తెలుపుతున్నాయి. వీటితో పాటుగా ఈ దేవాలయంలోని అమ్మవారి ప్రాముఖ్యత గురించి తెలియచెప్పే ఒక కథ కూడా ప్రాచుర్యంలో ఉన్నది. అదే పీటర్ పాండియన్ కథ.
ఇది కూడా చదవండి: Mysterious Powers of Katarmal Sun Temple
పీటర్ పాదుకల పురాణం
మదురై నడిబొడ్డున, ఒకప్పుడు పాండ్యన్ రాజులు పాలించిన ఆలయ నగరం, సుందరేశ్వర భగవానుడు మరియు మీనాక్షి దేవతలకు పూజ్యమైనది. వీరిని ఈ రాజ్యం యొక్క నిజమైన పాలకులుగా పరిగణించేవారు, రాజులు కేవలం సంరక్షకులుగా మాత్రమే వ్యవహరించేవారు. అమ్మవారి మీద, ఇంకా సుందరేశ్వరుడి మీద ప్రజలకు, పాలకులకు ఉన్న అపారమయిన భక్తి విశ్వాసాలకు ప్రతీకగా ఈ విధంగా వ్యవహరించేవారు. ప్రతి సంవత్సరం, దేవత యొక్క సంకేత దండను రాజులు ఆచారపూర్వకంగా స్వీకరించారు, ఇది దైవిక అధికారానికి వారి విధేయతను సూచిస్తుంది. ఆధునిక కాలంలో కూడా, ఆలయ నిర్వాహకులు ఈ సంప్రదాయాన్ని అత్యంత భక్తితో పాటిస్తున్నారు.
అటువంటి పవిత్రమయిన ఈ మదురై ప్రాంతం కూడా పూర్తిగా బ్రిటిష్ వారి పాలనలోకి వచ్చేసింది. 1812 నుండి 1828 మధ్య కాలంలో రౌస్ పీటర్ అనే ఒక బ్రిటిష్ అధికారి, కలెక్టర్ హోదాలో, ఆలయ పట్టణం అయిన మదురై వ్యవహారాలను పర్యవేక్షించారు. అతని పర్యవేక్షణలో ఆధ్యాత్మికతకు పవిత్రతకు నెలవయినటువంటి దీప స్తంభమైన మీనాక్షి దేవాలయం కూడా ఉంది.
అన్ని మతాల, విశ్వాసాల పట్ల గౌరవంగా , మర్యాదగా ఉండే పీటర్ ఈ ఆలయ బాధ్యతలను కూడా ఎంతో శ్రధ్ధతో, హృదయపూర్వకంగా నిర్వహించాడు. విభిన్న విశ్వాసాల ప్రజలను ప్రేమ మరియు గౌరవంతో చూసుకున్నాడు. ఇతను ఈ దేవాలయం ముందుగానే ప్రతీ రోజూ ఆఫీసుకు వెళ్ళేవాడు. అలా ప్రతిసారీ ఈ గుడి దాటే సమయంలో, గుడి దగ్గరకు రాగానే, అతను తన గుర్రాన్ని దిగి, తన టోపీని మరియు బూట్లను తీసివేసి, శ్రీ మీనాక్షికి హృదయపూర్వక నమస్కారాలను అర్పిస్తూ, తన బూట్లను చేతిలోకి తీసుకుని వెళ్ళేవాడు. ఇది అతని దినచర్యగా మారింది.
ఇతను అమ్మవారి మీద చూపిస్తున్న భక్తి,, ఇంకా ఇస్తున్న గౌరవానికి ప్రజలు ఆశ్చర్యపోయారు. కాలక్రమేణా, పట్టణవాసులు అతనిని ‘పీటర్ పాండియన్’ అని ఆప్యాయంగా పిలవడం ప్రారంభించారు. దక్షిణ భారతదేశంలోని పాండ్యన్ రాజవంశం యొక్క గొప్ప రాజులతో సంబంధం ఉన్న బిరుదుతో అతన్ని గౌరవించారు. ఆ విధంగా బ్రిటిష్ పాలకుడయిన రౌస్ పీటర్ ప్రజలందరి చేత పీటర్ పాండియన్ గా పిలువబడేవాడు.
ఈ విధంగా పీటర్ పాండియన్ ఎంతో బాధ్యతతో తన కర్తవ్యాన్ని నిర్వహించేవాడు. కొంతకాలం ఇలా జరిగిన తరువాత, ఒకసారి ఆ ప్రాంతానికి పెద్ద తుఫాను వచ్చింది. ఆ తుఫాను ధాటికి వైగై నది ఉప్పొంగి ప్రవహిస్తోంది. ఆలా ఒక రాత్రి, భయంకరంగా వర్షం కురుస్తున్నప్పుడు, కాలి గజ్జెల చప్పుడు వినపడటంతో పీటర్ నిద్ర నుండి లేచాడు.
తాను నిద్రిస్తున్న గదిలో, తన కళ్ళ ఎదురుగా పట్టు వస్త్రాలు మరియు మెరిసే ఆభరణాలతో అలంకరించబడిన ఒక చిన్న బాలికను చూశాడు. ఆ పాపకు సుమారు మూడు సంవత్సరాలు ఉండవచ్చని అనుకున్నాడు. అంత రాత్రి సమయంలో, ఆ తుఫానులో అంత చిన్న పిల అక్కడికి ఎలా వచ్చిందని ఆశ్చర్యపోతూ ఉండిపోతాడు. అప్పుడు ఆ చిన్న పిల్ల, పీటర్ పాండియన్ చేయి పట్టుకొని, “పీటర్ రండి, పీటర్ రండి” అని పిలుస్తూ అతనిని ఆ ఇంటి నుండి బయటకు తీసుకువెళ్లింది. ఆలా వాళ్ళు బయటకు వచ్చిన వెంటనే, పెద్ద పిడుగు పడి అతని ఇల్లు మొత్తం పూర్తిగా కూలిపోయింది. ఈ సంఘటనకు పీటర్ ఎంతగానో ఆశ్చర్యపడిపోతాడు. ఆ చిన్న పిల్ల కోసం వెనక్కు తిరిగి చూడగానే ఆ పాప ఆలయం వైపు పరుగెడుతున్నట్లు గమనిస్తాడు. ఆలా పరుగెడుతున్న ఆ పాప కాళ్ళను చూసి ఆశ్చర్యపోతాడు. ఎందుకంటే, ఆ పాప కాళ్లకు చెప్పులు కానీ, గజ్జెలు కానీ ఏమీ ఉండవు.
ఆ దేవి మీనాక్షి అమ్మవారే తనని కాపాడటం కోసం చిన్న పాప రూపంలో ఆ రాత్రి వేళ వచ్చిందని తెలుసుకుంటాడు.తన ప్రాణాలను కాపాడిన అమ్మవారికి ఎన్నో రకాలుగా నమస్కారాలు చేస్తాడు. అయితే, తన ప్రాణాలను కాపాడటం కోసం కనీసం పాదరక్షలు కూడా లేకుండా అమ్మవారు వచ్చిందనే విషయం అతని మనస్సులో బలంగా నాటుకుపోతుంది.
వెంటనే, ఎలాగయినా అమ్మవారికి పాదరక్షలు చేయించాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. అమ్మవారి పాదాలను రక్షించడానికి ఒక జత బంగారపు తొడుగులు తయారుచేయిస్తాడు. వాటిని కెంపులు, పచ్చలు, వజ్రాలు మరియు ఇతర విలువైన రత్నాలతో ధగధగా మెరిసిపోయేలా చేయిస్తాడు. వాటి వెనుక భాగంలో తన పేరు “పీటర్” కనిపించేలా చెక్కిస్తాడు. ఈ విధంగా తన ప్రాణాలను కాపాడిన అమ్మవారి పాదాలకు భక్తితో పాదుకలను సమర్పిస్తాడు.
అప్పటి నుండీ, ప్రతీ సంవత్సరం చితిరై పండుగ సందర్భంగా, ఐదవ రోజయిన పంచమి నాడు, మీనాక్షి దేవి అశ్వ వాహనం మీద ఊరేగుతున్నప్పడు ఆమె పాదాలను ఈ పాదుకలతో అలంకరిస్తున్నారు. అప్పటినుండి ఈ పాదుకలకు “పీటర్ పాదుకం” అనే పేరు స్థిరపడిపోయింది.
పదవీ విరమణ తర్వాత, కూడా, పీటర్ తన స్వదేశాన్ని వెళ్లకుండా మదురైలోనే ఉండాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. మరణించిన తరువాత తన కళ్ళు అమ్మవారిని చూస్తూ ఉండే విధంగా తనని సమాధి చేయాలని తన చివరి కోరికగా కోరతాడు. అమ్మవారి మీద అతనికి ఉన్న అచంచలమయిన భక్తికి ఇదే నిదర్శనం.
అతని కోరిక ప్రకారం, మరణించిన తరువాత అతని ముఖం అమ్మవారిని చూసే విధంగా గుడికి ఎదురుగా అతనిని సమాధి చేశారు. ఇతనిని సమాధి చేసిన St.George’s Cathedral మీనాక్షి అమ్మవారి గుడికి ఎదురుగా ఉంటుంది. ఈ విధంగా, చనిపోయిన తరువాత కూడా, ఆ అమ్మవారి దివ్యదర్శనాన్ని శాశ్వతంగా పొందుతూ ఉన్నాడు.
తనను నమ్మిన, తనను పరిపూర్ణమయిన భక్తితో కొలిచిన భక్తుల కోసం దిగి రావడానికి ఆ అమ్మ ఎప్పుడూ సిద్ధంగా ఉంటుంది అని చెప్పడానికి ఈ పీటర్ పాండియన్ కథ ఒక చక్కటి ఉదాహరణ. ఆ అమ్మ మహిమ తెలుసుకోవడానికి ఇంతకన్నా గొప్ప నిజ జీవిత సంఘటన మరొక్కటి ఉండదంటే ఆశ్చర్యపోవక్కర్లేదు.
ఇవి మీనాక్షి అమ్మన్ ఆలయంతో ముడిపడి ఉన్న లెక్కలేనన్ని అద్భుతాలు మరియు రహస్యాలలో కొన్ని మాత్రమే. ఇలాంటి ప్రతి ఘటన ఈ పురాతన పవిత్ర స్థలం చుట్టూ ఉన్న ఆధ్యాత్మిక ఆకర్షణ మరియు దైవిక గౌరవాన్ని జోడిస్తుంది.
చివరి మాట
మన భారతదేశంలోని దేవాలయాలను, వాటి శిల్పకళను చూడటానికి రెండు కళ్ళూ చాలవు. వీటిలో నేను ఇప్పటివరకూ కొన్ని మాత్రమే చూడగలిగాను. ఇక్కడ చెప్పుకున్న మదురై మీనాక్షి అమ్మవారి ఆలయం ఇంకా చూడలేదు. ముఖ్యంగా ఈ విషయాలు అన్నీ తెలుసుకున్న తరువాత త్వరగా వెళ్లి ఆ గుడిని, దాని శిల్పకళను, విశిష్టతను కనులారా చూడాలని అనిపిస్తోంది. మీరు కూడా, వీలయితే మీ స్నేహితులతో లేదా కుటుంబంతో తప్పకుండా సందర్శించడానికి ప్రయత్నించండి. మన దేశంలోని దేవాలయాలను, వాటి శిల్పకళను, ఇంకా వాటి అద్భుతాలను భారతీయులమయిన మనం తెలుసుకోకపోతే ఎలా మరి!